Ντοκιμαντέρ «Επούλωση μιας τραυματισμένης παιδικής ηλικίας: Τήνος 30 χρόνια μετά»

Το ντοκιμαντέρ «Επούλωση μιας τραυματισμένης παιδικής ηλικίας: Τήνος 30 χρόνια μετά» (62′) του σκηνοθέτη Μλάντεν Κόιτς είναι μια συναισθηματική ιστορία φιλίας ανάμεσα στον ελληνικό και τον σερβικό λαό, διαποτισμένη με ενσυναίσθηση, αγάπη και αλληλεγγύη. Στο επίκεντρο αυτής της ιστορίας βρίσκεται η μοίρα των παιδιών από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, των οποίων η παιδική ηλικία διακόπηκε βίαια με την έναρξη των πολεμικών συγκρούσεων. Τα παιδιά αυτά έχασαν τα σπίτια τους, μέλη της οικογένειάς τους, την ελευθερία τους και την ανεμελιά που μέχρι τότε απολάμβαναν.

Πρόκειται για μια πολεμική ιστορία που αφηγείται  τις αναμνήσεις και τις προσωπικές εμπειρίες των παιδιών του δημοτικού σχολείου, τα οποία σήμερα είναι ενήλικες. Παρά τις φρικαλεότητες του πολέμου, την προσφυγιά και την απώλεια των αγαπημένων τους προσώπων, είχαν την τύχη να γνωρίσουν μια φωτεινότερη πλευρά της ζωής σε εκείνες τις δύσκολες εποχές – μακριά από τον πόλεμο- περιτριγυρισμένα από αγάπη, ασφάλεια και χαρά.

Αυτό το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε με αφορμή την 30η επέτειο από την παραμονή 90 παιδιών και 5 δασκάλων από τη Βλασένιτσα, το Μπράτουντς, το Σκελάνι και τη Σρεμπρένιτσα στο νησί της Τήνου. Το παγκόσμιο μήνυμα της ταινίας είναι η ειλικρινής ευγνωμοσύνη προς τον ελληνικό λαό για όλα όσα έκανε για τα παιδιά, καθώς και η υπενθύμιση ότι μια τέτοια σπουδαία πράξη φιλίας, αγάπης και αλληλεγγύης δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί. Κάθε πόλεμος καταστρέφει τις ζωές όλων των ανθρώπων, αλλά πλήττει περισσότερο τους πιο ευάλωτους – τα παιδιά, τα οποία, πέρα από τις άλλες απώλειες, στερούνται την παιδική τους ηλικία.